Bertus (Bep) Caldenhove

19-1-1914 Amsterdam   30-7-1983

clubs:   SDZ Amsterdam, DWS Amsterdam
interlands:   25 x 1925 t/m 1940

Hij begon zijn voetballoopbaan bij SDZ, maar al spoedig ging hij naar DWS. Hij kwam er als zeventienjarige in het eerste elftal en werd als achttienjarige benoemd tot aanvoerder. Caldenhove bleef vijftien seizoenen lang captain, speelde gedurende zijn hele carrière voor DWS en speelde 25 interlands in het Nederlands elftal. Hij was een echte vleugel verdediger, en  speelde zijn meeste interlands als linksback. In het seizoen 1937/38 werd hij met DWS kampioen van Nederland.

Op 31 maart 1935 speelde hij zijn eerste wedstrijd voor het Nederlands elftal in een met 4-3 gewonnen wedstrijd tegen België. Caldenhove speelde van 1935 tot 1940 25 achtereenvolgende interlands van Oranje in de basis. In 1938 kwam hij uit op het wereldkampioenschap. In zijn 25e interland, op 17 maart 1940 tegen België, was hij voor het eerst aanvoerder. De wedstrijd ging met 7-1 verloren en het werd meteen de laatste interland van Caldenhove. Door een blessure aan de knie, opgelopen in een wedstrijd tegen ADO, moest hij afzeggen voor de eerstvolgende twee interlands.

Vervolgens kwam Oranje in verband met de Tweede Wereldoorlog tot maart 1946 niet in actie. In de oorlog werd Caldenhove uitgenodigd voor de Amsterdamse selectie en voor een selectie van voetballers uit West-Nederland. Hij werd na de oorlog nog wel geselecteerd voor het Nederlands elftal, maar had zijn plaats in de basis verloren aan Henk van der Linden en kwam niet verder dan de reservebank.

Bertus Caldenhove was een tot over de grenzen gerespecteerde back. Een uitverkocht Olympisch Stadion zag hem aan het werk in een West-Europees elftal dat tegen Centraal Europa speelde (in 1937). Caldenhove was met Beb Bakhuys en Kick Smit namens Nederland uitgenodigd. Een maal werd hij geselecteerd voor het Europees Elftal dat in Engeland zou spelen. Caldenhove moest bedanken omdat die wedstrijd op zaterdag was, een dag voor een interland met Oranje in Kopenhagen tegen Denemarken.

Caldenhove was technisch briljant. Zijn spel was gebaseerd op elegantie. ‘Op een klein stukje grond draaide hij, vaak in de meest moeilijke omstandigheden, weergaloos handig om zo’n aanvaller heen - en als dat nodig was ook voor de tweede keer - zonder dat daar ooit moeilijkheden voor zijn team uit voortkwamen.’ De pers dichtte hem een bijna magische macht toe over de bal. Na zijn loopbaan was Caldenhove in zijn sigarenwinkel in de Amsterdamse Haarlemmerpoort te vinden Hij was en bleef wel betrokken bij DWS, voornamelijk als supporter. Even was hij trainer bij OSV.

  Bronnen | Disclaimer | Wat is Voetbal Legends? |