Profielen

EDO Haarlem (1897)

opgericht/gestopt: 1 maart 1897
start 1e competitie: 1905/1906
speelterrein(en): Haarlem: Schoterkwartier(Cronjestraat), Kleverlaan, Noorder Sportpark Mr jan Gerritszlaan,
website: www.hfcedo.nl

HFC EDO werd op 1 maart 1897 opgericht. De leden van de vereniging trokken naar deHaarlemmerhout om te voetballen. Vanaf 1902 werd deelgenomen aan de competitie georganiseerd door de Haarlemse Voetbalbond, waar het uitkwam in de Eerste klasse. In 1904 werd de ploeg kampioen en dwong het promotie naar de Derde klasse van de Nederlandse Voetbalbond af. In deze klasse werd EDO meteen weer kampioen, waardoor het naar de Tweede klasse promoveerde. EDO speelde in deze periode op de Koekamp. Voorzitter wasJan Hommels. In 1918 verhuisde de vereniging naar Heemstede, om in 1921 terug te keren naar Haarlem.
In het seizoen 1923/1924 werd EDO kampioen van de Tweede klasse en kwam het vervolgens in de Eerste klasse te spelen. Tot 1934 speelde de vereniging op een terrein aan de Kleverlaan, daarna verhuisde het naar het Noordersportpark. Bij deze verhuizing werden de 500 plaatsen tellende overdekte zittribune en twee open zittribunes meegenomen. De nieuwe locatie bevond zich op enkele honderden meters van het Haarlem-stadion.
Het nieuwe stadion, dat plaats bood aan ongeveer 10.000 toeschouwers, stroomde regelmatig vol. In 1948 werd het eerste elftal afdelingskampioen in de Eerste klasse West II. In 1954 besloot de vereniging toe te treden tot het zojuist ingevoerde betaald voetbal in Nederland. EDO kwam de eerste jaren nog uit op het hoogste niveau, respectievelijk de Eerste klasse B in seizoen 1954/55 en de Hoofdklasse B in het seizoen 1955/56. Vanaf 1956 speelde het team in de Eerste divisie en in 1958 degradeerde het naar de Tweede divisie. EDO werd in 1960 kampioen, maar kon slechts één jaar genieten van het verblijf in de Eerste divisie. In 1961 volgde opnieuw degradatie, waarna EDO tot 1971 in de Tweede divisie verkeerde.
EDO speelde enige seizoenen op hetzelfde niveau als buurman Haarlem. De onderlinge strijd leefde vooral bij de arbeidersclub EDO sterk. Haarlem, dat meer de club van de middenklasse en kleine zelfstandigen was, wist zich echter in de loop van de jaren zestig op te werken naar de Eredivisie, terwijl EDO meestal onderin de Tweede divisie eindigde. Het bezoekersaantal liep sterk terug en was met een gemiddelde van 497 toeschouwers in seizoen 1969/70 het laagste van alle profclubs. Een mogelijke fusie tussen de drie lokale ploegenRCH, Haarlem en EDO was een paar jaar eerder stukgelopen op onderlinge rivaliteit en grote weerstand bij met name EDO.
In 1971 dreigde de vereniging het slachtoffer te worden van een grote sanering die de KNVB in het betaald voetbal wilde doorvoeren. De vereniging besloot dit niet af te wachten en vroeg terugzetting naar de amateurs aan.


© Voetballegends 2024