Mauk Weber

1-3-1914 Den Haag    14-4-1968

clubs:   ADO Den Haag, AGOVV Apeldoorn
interlands:   27 x 1931 t/m 1938

Weber speelde officieel nog voor het tweede elftal van ADO, toen hij door bondscoach Bob Glendenning werd uitgenodigd voor het Nederlands elftal. Op 14 juni 1931 maakte hij zijn officiële debuut voor Denemarken. Met 17 jaar en drie maanden is hij op Jan van Breda Kolff na de jongste speler voor Nederland ooit. In clubverband kwam Weber voor ADO, AGOVV en wederom ADO uit. Op 25-jarige leeftijd besloot hij abrupt met voetballen te stoppen. Zijn 27e en laatste interland was net als zijn eerste interland een uitwedstrijd tegen Denemarken.

Zijn loopbaan als voetballer was dus curieus. Hij kwam recht uit het tweede van ADO in het Nederlands elftal. Een week voor zijn debuut met Oranje in Kopenhagen, speelde hij nog met ADO 2. ‘Er moest een Haags elftal gekozen worden en daar was niet veel liefhebberij voor. Zodoende was ik als zeventienjarige bij twee proefelftallen ongeveer de enige back en dus werd ik ook gekozen, al speelde ik dan nog officieel in ADO 2. Bob Glenndenning (bondscoach, red.) had me zien spelen en die had me nogal goed gevonden. Kort daarna, toen het Nederlands elftal tegen Blackburn Rovers moest spelen, werd Sjef van Run op het laatste moment ziek. Ik kreeg plotseling een telegram om in te vallen en ik speelde nog goed ook.’

Zo kwam het dat Weber begon aan een reeks van liefst 27 interlands. Voor de helft naast Sjef van Run, voor de helft naast Bertus Caldenhove. Zijn debuut tegen Denemarken was een eclatant succes. ‘Van Run en Weber hebben wellicht den wedstrijd voor ons gewonnen. Ja, ook Weber! Wij mogen niet verhelen, dat wij het debuut van den ADO-speler niet zonder eenige bezorgdheid tegemoet hebben gezien. Maar als ooit een speler zijn verkiezing heeft gerechtvaardigd, dan is het Weber wel geweest.’

Mauk Weber maakte deel uit van het Nederlands elftal dat naar het WK van 1934 ging. In de beslissende kwalificatiewedstrijd, tegen de Ierse profs, was de sigarenhandelaar de beste Oranjeklant geweest. Het was Webers rentree in Oranje na een afwezigheid (‘Een gevolg van ziekte, een inzinking, een tijdje minder gedisponeerd zijn misschien ook’). Was hij hard, zoals werd beweerd? ‘Geen sprake van’, aldus Weber zelf. ‘U moet niet vergeten, dat ik al jong een stevige body had; in mijn beste tijd woog ik al zo’n 176 pond en dus hoefde ik me er niet voor in te spannen iemand een big te geven.’

Weber was sigarenhandelaar en later eigenaar van een café, welke hij van voetbal collega Wim Tap had overgenomen. Na zijn voetballoopbaan was hij een niet onverdienstelijk biljarter. Hij werd hoofdklasse kampioen van Den Haag. ‘Misschien ben ik wat betreft een tikje eigenaardig’ zei hij ooit. Hij bekende later vlot dat hij er spijt van had zo vroeg met voetballen te zijn gestopt. Zelfs voor interlandwedstrijden moest Webers interesse echter wel eens worden aangewakkerd. Weber stopte vroeg, maar kwam later terug in de voetballerij. Als trainer van drie clubs tegelijk! Hij keerde nog terug in de voetbalwereld als trainer. 

  Bronnen | Disclaimer | Wat is Voetbal Legends? |